Joyce - Specialist in Kinderfysiotherapie, Fysiotherapeut

Ik wist al vrij snel dat ik iets met fysiotherapie wilde gaan doen. En ook dat ik fysiotherapie voor kinderen wilde gaan doen. Ik heb zelf wel gesport. Niet extreem maar wel heel regelmatig. Bewegen is gewoon heel belangrijk. Maar dit is voor mij niet de reden geweest om fysiotherapeut te worden. Het was meer de nieuwsgierigheid naar de werking van het menselijk lichaam.

Kinderfysiotherapeut

Na de HAVO ben ik meteen doorgegaan naar de opleiding tot fysiotherapeut aan de hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Binnen die opleiding heb ik meteen gekozen voor de specialisatie kinderfysiotherapie. Ik heb twee lange stages gelopen, de eerste met gehandicapte kinderen en volwassen, de tweede specifiek gericht op kinderen. Ik ben ook een halfjaar in Curacao geweest waar ik onderzoek heb gedaan naar kinderen.

Waarom kinderen?

De afwisseling in mijn werk is geweldig. De klachten en de hulpvragen zijn zo enorm gevarieerd. Echt veel meer dan bij een algemene fysiotherapeut. De omgang met kinderen is ook heel bijzonder. Bij jongere kinderen heb je meer contact met de ouders, de wat oudere kinderen kunnen al heel goed vertellen waar ze last van hebben. Achter een klacht komen om een goede diagnose te stellen is echt een uitdaging. Vooral jonge kinderen kunnen zich nog niet goed uiten en dan moet ik spelenderwijs achter hun klacht komen.

Weinig praten, goed kijken

Ik moet heel goed kijken naar hoe een kind beweegt. Als een kind last heeft van een enkel en ik vraag: “Wil je een stukje gaan lopen?”, dan gaan ze juist heel erg hun best doen om netjes te lopen. Lastig voor een juiste diagnose. Daarom observeer ik vaker dan één keer. Ik ga echt bewegingen uitlokken, op een speelse manier. Als kinderfysiotherapeut heb je soms veel geduld nodig. Ik kijk liever wat vaker dan dat ik na één observatie al met een diagnose kom. Ik ben duidelijk, open en eerlijk naar de kinderen toe. Ik leg uit wat ik doe, waarvoor het is en wat een kind zelf kan doen. Geduld en creativiteit zijn de twee toverwoorden voor een kinderfysiotherapeut.

Ouders op hun gemak stellen

Het is niet alleen de klacht van de kinderen die ter sprake komt tijdens een behandeling. Ouders kunnen ook heel onzeker zijn over de toestand van hun kind. Logisch natuurlijk, je wilt helemaal niet dat je kind pijn heeft. Het komt geregeld voor dat ouders met hun kind langs komen omdat het lopen niet zo goed gaat als bij andere kinderen. Of hun kind misschien een spierziekte heeft. Ouders lezen en horen van alles, ze zijn zomaar onzeker. Dan stel ik ze gerust, sommige kinderen doen er wat langer over om hun motoriek te ontwikkelen.

Op de hoogte blijven

Ik behandel nog niet heel lang, daardoor heb ik nog niet veel veranderingen meegemaakt waardoor nieuwe inzichten ontstonden. Maar een fysiotherapeut moet altijd bijblijven voor wat betreft de nieuwste ontwikkelingen. Ik overleg met studiegenoten, met collega’s en ga op cursussen. Wat ik overigens heel leuk vind, ik hou van nieuwe dingen leren. En dat komt mooi uit, want je bent nooit uitgeleerd. Het gaat altijd door.

Een prachtig vak

Je krijgt zoveel terug van kinderen, dat maakt mijn vak echt leuk. Het contact wat je met de kinderen maakt, het vertrouwen dat je terugkrijgt. Je bent echt aan het samenwerken. Fysiotherapeut, kind en ouders. Een kind vooruit zien gaan maar ook de ouders blijer en minder onzeker zien worden…, prachtig!