Tom - Schouderspecialist, Fysiotherapeut

Het begint op het basketbalveld

Ik speelde in de Nederlandse Eredivisie, was fanatiek en daardoor al aardig bekend met blessures, fysiotherapie, herstel en jezelf ‘behandelen’. Ik leerde pas echt wat het werk van een fysiotherapeut inhoudt, toen ik mijn voorste kruisband afscheurde.

Tijdens het herstel van die blessure leerde ik het vak van fysiotherapeut echt waarderen. Niet alleen als patiënt, maar ook als mogelijk beroep. En daarmee startte ik mijn loopbaan als fysiotherapeut op de Hogeschool van Enschede.

Enthousiasme voor het vak

Die studie was geweldig leuk. Ik ben geen mens die de hele dag kan binnen zitten achter een computer. Dus dat we in de opleiding ook zelf veel in beweging kwamen en elkaar ‘dubbel konden vouwen’, lag me erg goed. Ik pakte mijn stages breed op, wilde alle kanten van het vak leren kennen. Ik werkte in een particuliere praktijk, in een ziekenhuis en in een verpleeghuis. Na mijn studie kon ik ook op die drie plekken –tijdelijk– aan het werk.

Uiteindelijk kwam ik terecht bij de Koninklijke Luchtmacht, als parttime fysiotherapeut.Ik combineerde die baan met werk op verschillende afdelingen in een ziekenhuis; van orthopedie tot oncologie en intensive care.

Daarna kwam ik op deze praktijk terecht. Dat is inmiddels zestien jaar geleden.

Gespecialiseerd osteopaat

Ik heb in deze tijd ook de opleiding osteopathie gevolgd. Die kennis en ervaring zet ik in om patiënten te helpen met klachten die vaak al lange tijd spelen. Ik onderzoek de samenhang van bewegingen in je lichaam. Klachten op de ene plek in je lichaam kunnen hun oorzaak heel goed ergens anders in je lichaam hebben. Zo vind ik herstelmogelijkheden die anderen vaak niet vinden. Dat is ook de reden dat ik deze vervolgopleiding ben gaan doen: ik wilde net iets verder kunnen kijken, iets dieper kunnen zoeken.

Meer dan medisch

Ik ben sterk op de patiënt gericht. Als de communicatie tussen de patiënt en de therapeut goed verloopt zal het resultaat van de therapie ook beter zijn. Ik doe er moeite voor; zodat ik je goed aanvoel, kan overtuigen en op een positieve manier kan motiveren. Het grootste deel van het werk doe je toch zelf, buiten de behandelkamer. Je moet er dus ook een beetje plezier in hebben.
Patiënten merken die extra inzet, ze geven aan makkelijk te vertellen en aangenaam verrast te zijn door de andere kijk die ik op het lichaam heb. Zeker als ik tot oplossingen kan komen die tot hiervoor niet gevonden waren.

Verdieping zoeken, oplossingen vinden

Daar doe ik het ook voor. Het vinden van de moeilijke oplossingen. Het samenwerken aan duurzaam herstel. En als iemand met een lange historie van klachten dan beter kan bewegen… ja, dat is mooi.